ഞാനെന്ന കരയും നീയെന്ന കടലും

ഇവിടെ പിരിയുന്നു ....

 

എന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ അരുവികളെല്ലാം

നിന്നിലേക്കൊഴുകി അണഞ്ഞിരിക്കുന്നു...

കനിവ് വറ്റിയ ഉറവകളെല്ലാം മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

ഇനി ഞാനെന്ന മരുഭൂമി മാത്രം

മരുപ്പച്ചകളെല്ലാം വരണ്ടിരിക്കുന്നു...

 

ഇവിടെ ഞാനെന്ന കര നിന്നെപ്പി രിയുന്നു….

 

സ്വാർത്ഥതയുടെ പൂക്കൾ ഇനിയും വിടരാതെ

പ്രണയത്തിന്റെ നക്ഷത്രങ്ങൾ കാണാതെ

പരിഭവങ്ങളെല്ലാം എന്നിലേക്കൊതുക്കി ,

വിശദീകരണങ്ങൾക്കുമപ്പുറം,

പിരിയാതെ പിരിഞ്ഞും

പറയാതെ പറഞ്ഞും

ഞാനെന്ന കര നിന്നെ പിരിയുന്നു....